1986 ж. басында IBM-ның Швейцария бөлімінің қызметкерлері Г.Беднорц пен А.ММюллер негізінде қыш алды, оның асқын өткізгіштік температурасы өте жоғары , бұл сол кездегі белгілі - дан 12 жоғары. Бұл жаңалық ғылымды дүр сілкіндірді. Көптеген зертханаларда «асқынөткізгіштік ауруы» басталды. 1987 ж. Хьюстон универ.-де проф. П.Чу қыштың жеткізді. Бұл азоттың қайнау температурасынан (77 ) жоғары, яғни сұйық гелий қажет емес!
Жоғары температуралық асқынөткізгіштікті (ЖТАӨ) электронды техникада қолдану тез пайда алып келеді. Нөлдік кедергінің әсерінен интегралды сызбалардағы элементтер тығыздығын өсіруге болады. Бұл қосқыш өткізгіштердің өте кішіреюіне алып келеді –қимасы азаяды да, ток тығыздығы артады. Сәйкесінше ток квадратына сай жылу көп бөлінеді. ЖТАӨ қолданылуының тағы бір басты бағыттарының бірі – жер бетіндегі көліктер. Габариттері электроқозғағыштан 10 есе кіші ЖТАӨ материалдан жасалған электродвигатель дайындауға болады. Бұл кезде өлшемі апельсиндей двигательді дөңгелекке орналастыруға болады. - жаңа ЖТАӨ ашылған.
Студенттердің өз білімдерін тексеруге арналған сұрақтар:
1.Қыш материалдар. Конструкциялық қыш.
2.Асқын өткізгіш қыш.
3.Ұнтақ металлургия туралы негізгі мәліметтер. Қатты құймалар және минералқыш.