Жекешелендіру процесі шаруашылық жүргізуші субьектілердің және тіпті экономиканың тұтас секторларының экологиялық сипаттамаларын жақсарту үшін пайдаланылуға тиім. Атап айтқанда, экологиялық бақылау және бақыланылатын мезгілде атқарған ретте, мемлекет жекешелендіру саясатына қосылған кезде, дәстүрлі міндеттерімен қатар, табиғат қорғау міндеттерін де орындаған кезде туындайтын қарама-қайшылықтарды жою қажет.
Жекешелендіру процесінде табиғат қорғау органдары оларға жекешелендіру үшін жауапты органдардың жұмысына қатысуға мүмкіндік беретін тетеіктерді жасау арқылы нақты айқындалған роль атқаруға тиіс. Бұл үшін жекешелендіру барысында экологиялық талаптардың сақталуына бақылау жасау, айналадағы ортаға келтірілетін залалмен байланысты шығыстарды бағалау және келтірілген залал үшін жауапкершілік мәселелері жөнінде консултациялар беру міндеттеріне кіретін ведомствоаралық бөлімшелер құру қажет.
Экологиялық аспектілер шетелдік инвесторлар үшін жекшелендіру процесінің жалпы жоспарлары мен міндетері баяндалатын жекешелендіру жөніндегі басшылықтарда тиісінше көрсетілуге тиіс.
Айналадағы ортаға келтірілген залал үшін жауапкершілік нормативтік актілердің тиянақты және бірыңғай жиынтығында айқындалуға тиісм. Жекешелендіру мен атиғат қорғауды жүзеге асыратын органдар жекелеген учаскелерде айналадағы ортаға келтірілген залал үшін жауапкершіліктің көлемін белгілеуде тығыз ынтымақтастық жасауға тиіс.
Жекешелендіруге дейін келтірілген залал үшін жауапкершілікті бөлу тетігін жасау мақсатыңда экологиялық баға беру рәсімін әзірлеу қажет.
Жекешелендірілетін обьектілерді сатудан алынған қаражаттың бір бөлігі арнаулы шоттарға депозитке салынуы және табиғи ортаны қалпына келтіру жөніндегі қажетті төлемдер жасау үшін пайдаланылуы мүмкін.
Ауыл шаруашылығы мақсаттарына арналған жерлерді пайдалану кезіңде ерекше күзетілетін аумақтар мен обьектілердің мәртебесін қорғауға баса назар аударғаны жөн.