Simples - раздел Кулинария, Установа адукацыі Беларускі дзяржаўны педагагічны універсітэт імя Максіма Танка Of Cool Sweet Dew And Radiance Mild
The Moon A Web Of Silence Weaves...
Of cool sweet dew and radiance mild
The moon a web of silence weaves
In the still garden where a child
Gathers the simple salad leaves.
A moondew stars her hanging hair
And moonlight kisses her young brow
And, gathering, the sings an air:
Fair as the wave is, fair, art thou!
Be mine? I pray, a waxen ear
The shield me from her childish croon
And mine a shielded heart for her
Who gathers simples of the moon.
Герман Гессе. Ступени (Из романа «Игра в бисер») Прыступкі
Цветок сникает, юность быстротечна, Любая кветка вяне; саступае
И на веку людском ступень любая, І старасць месца юнаму запалу,
Любая мудрость временна, конечна, І мудрасць з часам гэтак адцвітае,
Любому благу срок отмерен точно. Нішто не вечна, здоўжыцца памалу.
Так пусть же, зову жизни отвечая, Павінна быць гатовым наша сэрца
Душа легко и весело простится Перарадзіцца, новы даць пачатак
С тем, с чем связать себя посмела прочно, Спалукам іншым, формам, месцам,
Пускай не сохнет в косности монашьей! Ахвяравацца ў іншы распарадак.
В любом начале волшебство таится, У кожным пачынанні тайнасць тая,
Оно нам в помощь, в нем защита наша. Што нашае жыццё абараняе.
Пристанищ не искать, не приживаться, Прыступкамі ўгару павінны йсці мы
Ступенька за ступенькой, без печали, І не прывязвацца, як да радзімы.
Шагать вперед, идти от дали к дали, Дух свету хай не звузіць нам прастору,
Все шире быть, все выше подниматься! Няхай узносіць паэтапна ўгору.
Засасывает круг привычек милых, Вось толькі мы ў адной зжыліся сферы,
Уют покоя полон искушенья. Ужо лянотнасць наша на парозе,
Но только тот, кто с места сняться в силах, І толькі той, хто вечна ў дарозе,
Спасет свой дух живой от разложенья. Перамагае звыкласці хімеры.
И даже возле входа гробового Магчыма, што смяротнае прычасце –
Жизнь вновь, глядишь, нам кликнет клич призывный, Прыступка толькі новага жытла,
И путь опять начнется непрерывный… Не скончыцца жыццё часовым шчасцем...
Простись же, сердце, и окрепни снова. Бывай жа, сэрца! У адраджэнне з тла!
(Пераклад Саламона Апта, 1921 г., Харьков) (Пераклад Васіля Сёмухі)
Любой цветок неотвратимо вянет Как вянет цвет, как лет минувших бремя
В свой срокк и новым место уступает: В нас гасит детство, юность, возраст зрелый,–
Так и для каждой мудрости настанет И мудрости, и доблестям есть время,
Час, отменяющий ее значенье. И ни одна из них не вечно длится.
И снова жизнь душе повелевает Жизнь позовет нас в новые пределы,
Себя перебороть, переродиться, Душа должна к разлуке быть готовой,
Для неизвестного еще служенья Чтоб от былого круга отделиться,
Привычные святыни покидая,– Войдя в иной без страха и печали.
И в каждом начинаиии таится И, как защита, помощь в жизни новой,
Отрада, благостная и живая. Очарованье есть в любом начале.
Все круче поднимаются ступени, Мы будем бодро проходить просторы,
Ни на одной нам не найти покоя; Нас не удержат прежние союзы,
Мы вылеплены Божьею рукою Нам дух Вселенной не готовит узы,–
Для долгих странствий, не для косной лени. За шагом шаг он нас возводит в горы.
Опасно через меру пристраститься Как только мы отвыкнем от тревоги,
К давно налаженному обиходу: Нам сном грозят покой и наслажденье,
Лишь тот, кто вечно в путь готов пуститься, Лишь, кто готов к прорыву и к дороге,
Выигрывает бодрость и свободу. Преодолеет это наважденье.
Как знать, быть может, смерть, и гроб, и тленье,– И, может быть, как минут наши сроки,
Лишь новая ступень к иной отчизне. Нам смерть откроет новые страницы,
Не может кончиться работа жизни… Зов жизни в нас не будет знать границы…
Так в путь – и все отдай за обновленье! Прощайся же, душа, – и в мир широкий!
(Пер. Сяргея Аверынцава)
Все темы данного раздела:
Тэма 1. Сусветная літаратура – множнасць і адзінства нацыянальных літаратур
Існуе шмат вызначэнняў паняцця “сусветная літаратура”.
1. Сусветная літаратура з’яўляецца “сумай” (“суматыўнай множнасцю”) усіх літаратур народаў свету. Гэта значыць, тэар
Міфалогія. Фальклор
Міфалогія – фальклор – літаратура прадстаўляюць формы (стадыі) грамадскай свядомасці, звязаныя між сабой генетычна. Літаратура вырастае як з міфа, так і з фальклора.
Антычная міфалогія
У спадчыне старажытнагрэчаскай і старажытнай рымскай літаратур – творы, заснаваныя на міфалагічных сюжэтах і вобразах.
Гамер “ Іліяда”
У аснову паэмы пакладзены г
Хрысціянства як адна з крыніц літаратуры
Кнігі Бібліі даследчыкі разглядаюць таксама як крыніцу міфалагічных сюжэтаў і вобразаў, што сталі трывалай асновай сусветнай літаратуры.
Адзін з сюжэтаў, распаўсюджаных у літаратуры, звяза
Беларускія і японскія казкі
Адзін з самых пашыраных фальклорных жанраў – казка. Гэты старажытны жанр змяшчае ў сябе найперш тое трывалае, наднацыянальнае і пазачасавае, што звязана з адлюстраванннем у казцы агульначалавечых з
Казка – фабліо – народная кніга – навела
Супастаўляючы беларускую казку з творамі іншых жанраў розных народаў, якія надзвычай блізкія ёй па сюжэту і сістэме вобразаў, можна аднавіць своеасаблівы ланцуг жанраў: казка – народная кніга – фаб
Нямецкая народная кніга і беларуская казка
Народная кніга была сярод вышэйшых літаратурных дасягненняў Адраджэння, якое так і засталося ў заходнееўрапейскай літаратуры прыкметаю свайго часу, а на Беларусі мае пэўныя тыпалагічныя паралелі з
Тэма 3. Склад літаратуры. Літаратурны працэс. Перыядызацыя
§ 1. Літаратурны працэс
Словы Б.Тамашэўскага: “Каждый век имеет свое определение литературы”,– дазваляюць акрэсліць параметры вывучэння літаратуры, сусветнай і нацыянальнай
Перыядызацыя
Сусветная літаратура – гэта літаратура народаў свету, якая стваралася ва ўсе часы існавання чалавецтва. Менавіта Гётэ належыць вынаходніцтва тэрміна “сусветная літаратура”, ім ён пазначыў мастацтва
Асноўныя літаратурныя эпохі, склад літаратуры / кірункі
Старажытнасць
Уласна літаратурныя роды. жанры: эпас, лірыка, драма;
Гістарыяграфія
Красамоўства
Філасофія
Прыродазнаўства
Сярэднявечча і
Антычнасць
Межы антычнай літаратуры – стагоддзі вуснай народнай творчасці – да ІУ–У ст.н.э., прычым, старарымская літаратура з’яўляецца толькі з ІІІ ст.да н.э. Траянская вайна (як называлі адзін з вялікіх пах
Адраджэнне
Гуманістычная канцэпцыя чалавека і свету
Эпоха, якая, паводле Энгельса, “мела патрэбу ў тытанах і якая нарадзіла тытанаў па сіле думкі, страсці і характару, па
Тэма 4. Роды, віды, жанры ў сістэме параўнальнага вывучэння літаратур
Са слоў Арыстоцеля пра тры спосабы пераймання ў паэзіі: «Подражать в одном и том же и одному и тому же можно, рассказывая о событии, как о чем-то отдельном от себя, как это делает Гомер, или же так
Эпас як аповяд пра мінулае, гістарычнае і міфалагічнае
Вылучаюцца два перыяды развіцця народна-эпічнай літаратуры, жанравая форма якой набыла вызначэнне эпасу (у найбольш старажытным разуменні гэтага паняцця): эпас перыяду разлажэння рода-племяннога гр
Вандроўныя сюжэты
Сюжэт як складнік мастацкага цэлага займае сваё месца на ўзроўні змястоўна-фармальнай арганізацыі твора. Таму даследаванні сюжэта звычайна звязаны непасрэдна з мастацкім творам і іншымі яго складні
Эпас пра Гільгамеша
Вандроўны сюжэт пра пошукі краіны вечнай маладосці і неўміручасці ў дадзеным творы прадстаўлены ў наступнай паслядоўнасці матываў (вобразаў), якія разглядаюцца як этапы станаўлення героя і якія мог
Вергілій. Энеіда
Узоры антычнага эпасу – паэмы Гамера “Іліяда”,“Адысея” (у аснове якой – багатырскія казкі) пра вяртанне Адысея, героя грэкаў, пасля 10 год Траянскай вайны на радзіму, востраў Ітаку. Вобраз Адысея я
Легенда пра Трыстана і Ізольду
Пераход сюжэтаў ад аднаго народа да другога, з адной эпохі ў другую яскрава ілюструецца на прыкладзе рыцарскіх раманаў. Вытокі рыцарскага рамана – на французскіх землях, у рамана-германскім культур
Параўнальным вывучэнні літаратур
Адраджэнне названа Энгельсам эпохай, якая “мела патрэбу ў тытанах і якая нарадзіла тытанаў па сіле думкі, страсці і характару, па шматбаковасці і вучонасці”. Напачатку Адраджэння та
Дантэ – апошні паэт Сярэднявечча і пачынальнік Рэнесансу
Дантэ (травень 1265, Фларэнцыя — 14.9.1321, Равена) – апошні паэт Сярэднявечча і першы прадстаўнік Адраджэння, першапачынальнік італьянскай літаратуры, стваральнік літаратурнай мовы. З ліку найболь
Шэкспір
«Наўрад ці выклікае здзіўленне той факт, што Вільям Шэкспір змешчаны на чале спісу самых выдатных літаратараў усіх часоў. На асноўным, самым элементарным узроўні літаратуры – узроўні стылю, формы і
Сервантэс: старонкі жыцця і творчасці
Калі звяртацца да біяграфічнага аўтара, параўнальны падыход дапамагае стварыць больш аб’ёмную карціну жыццёвага і творчага шляху. Часам “ключом” да такой сістэматызацыі з’яўляецца мастацкі твор інш
Тэма 7. Твор як аб’ект сістэмнага аналіза
У сваёй кнізе “100 лучших литераторов. Список самых выдающихся романистов, драматургов и поэтов всех времен» Д.Берт дае наступныя характарыстыкі: Дантэ “застаецца эталонам для заходняй цывілізацыі,
В.Гётэ – А.Г.Радзівіл – А.М.Кашкурэвіч – В.Сёмуха – У.Караткевіч і іншыя
Рэчышча маналагічнай навукі, культуры ў постмадэрнісцкім, постіндустрыяльным свеце ўзбагачаецца новымі кірункамі даследавання. Навукі разгаліноўваюцца, паглыбляючыся ў вузка акрэслены аб'ект вывучэ
Як аб’ект параўнальнага аналізу
Літаратурныя рухі, кірункі, плыні, школы – літаратуразнаўчыя паняцці, з дапамогай якіх пазначаюць вялікае кола пісьменнікаў, аб’яднаных пэўнымі агульнасцямі: у светапоглядзе, звароц
Асветніцтва
Асветніцтва – 1) ідэалогія буржуазіі ў перыяд першапачатковага накаплення капіталу; 2) культурны рух, які пашырыўся ў Еўропе ў ХУШ ст.; 3) комплекс ідэй, на аснове якіх узнікла спецыфічная мастацка
Рамантызм
Ревела буря, дождь шумел,
Во мраке молнии летали,
Бесперерывно гром гремел,
И вихри в дебрях бушевали.
Пейзажны фон з думы Рылеева “Смерць Ермака” адметным чынам
Яна ідзе ў красе сваёй Як ноч у месячнай красе
Яна ідзе ў красе сваёй Як ноч у месячнай красе
Бы зорка, што па небе крочыць. Яна ідзе, і аксаміты
Святло і змрок з’яднаны ў ёй, Начных нябёс, і зоркі ўсе
Ласкава пазіраю
Сімвалізм, імпрэсіянізм у літаратуры: П.Верлен, М.Багдановіч
Лёс караля французскіх паэтаў адным радком акрэсліў беларускі паэт Л.Дранько-Майсюк у вершы “Восень у Версалі”:
Шчасцем забыты паэт,
З лёсам Рэмбо ці Верлена,
Кароль Лесавік Альховы цар
Хто едзе, хто мчыцца так позна ўначы, Хто едзе так позна праз ноч у імгле?
Малое дзіця на кані везучы? То бацька з сынам малым у сядле:
То бацька ратуе сына свайго: Ён хлопчыка мо
Новелла Матвеева
В долгах мы. Как Сервантес! Ради шутки –
Кому он должен был – давай считать:
Жене-пройдохе. Дочери-малютке.
Гутьерресу, умеющему ждать.
Родителям
My heart’s in the Highlands
My heart’s in the Highlands, my heart is not hear,
My heart’s in the Highlands a chasing the dear,
Chasing the wild dear and following the roe.
My heart’s in the Hig
Вільгельм Мюлер. Катрыншчык. Шарманщик.
На вуліцы вясковай, Вот стоит шарманщик
Дзе ціша і спакой, Грустно за селом,
Стары катрынку круціць И рукой озябшей
Азяблаю рукой. Он вертит с трудом,
На колкім
Поль Верлен
Раяль цалуе тонкая рука
У час вячэрні, шэра-ружаваты;
І на крылах, цішэй ад вецярка,
Ў паветры мяккім, пекным паплыла ты
Пужліва песня, і срэдзь комнат хаты
А.Рэмбо. Адчуванне.
Блакітным вечарам замроены хадок,
Пайду сцяжынай, дзе калоссем коле поле,
Нагамі босымі адчую халадок
І галаву сваю амыць вятрам дазволю.
Ні думаць, ні казаць, н
Новости и инфо для студентов