Son olarak Birleşik alan teorisinde tanımlayacağımız, temel elektrodinamik denklemleri elde etmeden önce, 4-boyutlu uzay-zamanda manyetik alanın zamanla değiştiğini varsayalım. Lorentz kuvveti v hızına daima dik olduğundan yüklü parçacığa erke aktaramaz. Ancak, dış manyetik alanla ilişkili olan bir elektrik alan bulunur:
Bu elektrik alan yüklü parçacıkları ivmelendirebilir. Artık E ve B dış alanlarının tekdüze olduğu varsayımını bırakıyoruz. v ^ = dl / dt dikine hızı göstersin. l, parçacığın yörüngesi boyunca alınmış olan bir uzunluk öğesi olsun (bu incelemede v // boşlanacaktır).
Yalnızca elektrik alanın etkisi altındaki bir yüklü parçacığın devinim eşitliğinin dik bileşeninin her iki yanını v ^ ile skaler olarak çarpalım:
Larmor teoremine göre, Bir Larmor yörüngesi boyunca gerçekleşen değişikliği hesaplamak için bir Larmor dönemi boyunca integral almalıyız:
Eğer manyetik alandaki değişim olabildiğince yavaşsa, zaman integrali yerine, tedirgin edilmemiş yörünge boyunca çizgi integrali alınabilir:
Burada S Larmor yörüngesinin kapattığı yüzeydir. Yüzeyin yönü, sağ elin dört parmağı v hız vektörünün yönünde olmak üzere baş parmakca belirlenir. Plazmanın diamanyetizmi nedeniyle, B . dS iyonlar için negatif (B . dS < 0 ), elektronlar içinse pozitiftir (B . dS > 0). Bu durumda yukarıdaki eşitlik aşağıdaki gibi yazılabilir:
= niceliği bir Larmor dönemi süresinde manyetik alandaki değişimi, d B, simgeler. Böylece,
d m d B
olarak yazılabilir. Bu eşitliğin sol tarafı d (m B) ye eşittir; bu durum bizi aşağıdaki önemli sonuca taşır:
d m = 0
Teorem-2: Zaman değişimi olabildiğince yavaş olan manyetik alanlarda manyetik moment değişmezdir ( invarianttır).
B manyetik alanının yeğinliği artar ve azalırken Larmor yarıçapı da büyür ve küçülür. Bu değişikliklere bağlı olarak parçacığın dikine erkesi de değişir. Parçacık ile manyetik alan arasındaki bu erke alış verişini d m d B eşitliği betimler. m manyetik momentinin değişmezliği aşağıda sunulacak olan bir teoremi kanıtlamamızda yardımcı olacaktır.
Teorem-3: Bir Larmor yörüngesi içinden geçen manyetik akı sabittir.
F manyetik akısı BS ile verilir. Burada S =p r2L dir. Böylece,
Yukarıdaki bağıntıdan da açıkça görüldüğü gibi, eğer m sabitse F de sabittir.
Plazmanın bu özelliğini kullanarak plazmanın ısıtılması gerçekleştirilir. Yönteme adyabatik sıkıştırma (adiabatic compression) denir. Aşağıda verilen şekil adyabatik sıkıştırmanın nasıl gerçekleştirildiğini gösterir. Başlangıçta plazma A ve B ile gösterilen manyetik aynalar arasına gönderilir. Daha sonra A ve B coillerine atmalar uygulayarak B manyetik alanının ve ona bağlı olarak da v2^ nin yükseltilmesi sağlanır. Böylece ısıtılan plazma, A noktasında gerçekleştirilen ek bir atma (pulse) ile C - D bölgesine aktarılır. C - D bölgesinde ayna oranı yükseltilmiştir (Bkz: Aşağıdaki şekil). Bazen üçüncü aşama da uygulanır. Yani, C - D bölgesindeki plazma, ayna oranı daha yüksek olan üçüncü bir bölgeye aktarılabilir. Livermore California'daki Lawrence Radiation Laboratuvarında bu tür aygıtlar başarılı bir biçimde kullanılmaktadır.