Gцreliliğin temsilо bir resmi: Uzay-Zamanın eğrilmesi.

 

Einstein, зalışmalarının asıl ağırlığını, gцrelilik kuramını daha genel bir зerзeveye yerleştirme зabası ьzerinde yoğunlaştırmıştı. Bu amaca yцnelik olarak, gцzlemcilerin birbirlerine gцre sabit değil, değişen hızlarda yani ivmeli olarak hareket ettikleri durumda ortaya зıkan olayları araştırmaya girişti ve elde ettiği kuramsal bulguları 1916’da, Annalen der Physic’te “Die Gurundlagen der allgemeinen Relativitдtstheorie” (Genel Gцrelilik Kuramının Temelleri) başlıklı makalesinde yayımladı. Bu kurama gцre, uzaydaki herhangi bir noktada kьtle зekimi ile hızlanma hareketinin etkileri eşdeğerdir ve birbirinden ayırt edilmez. Bu postula, kьtle зekiminin bir kuvvet değil, uzay-zaman sьrekliliğinde, bir kьtlenin etkisiyle oluşan eğrilmiş bir alan olduğunu цngцrьr. Bu nedenle, bьyьk kьtlelerin yakınından geзen kuantumlu ışık ışınlarının doğrultusunda bir sapma aзısı meydana gelir.