КÖДЗИСЬЛÖН СЬÖЛÖМГАЖ

 

Муиньöй тэ, муиньöй,

Вексö юрвердiсиньöй,

Куйлан тайö, паськалан,

Кöдзöм ыбнат вежöтан.

 

Локтас бöра тулысыт,

Тöв ру тэнö тöвзьöтас.

Гöрпонала Каркоöс,

Шырзя-гöра сьöд парöс.

 

Нюдз му гöрöн лёдзалан,

Чöскыт вöттö вöталан:

«Таво, шуа, аркмас нянь,

Тöвйöта ни кыдзкö чань!

 

Кольöм годыс оз ни вöт,

Мöска-пода лоас пöт.

Ог кö кув — уджалышта,

Деньгаоксö шедтышта»,

 

Гöран сiдзи, лёдзалан,

Чöскыт вöттö вöталан.

Абу тэнат онзiльыт,

Оз и вовлы мыдзöмыт.

 

Рытъяв кымöр гöрдöтö,

Карко ветлö-вашкöтö.

Кöркö югдан кад кежас

Локтан зэв межа бердас.