КÖРКÖ И ÖНI

 

КÖРКÖ

 

Яка ордын гур, гур, гур!

Мыйкö абу, видно, бур.

Якаика чеччалö,

Нывсö ассис поннялö.

Нылыс кылö ёрдчисьö,

Ёрдчисьö да горзiсьö:

«Ой-я, шуö, да ой-ой-ой!..

Оз узьöт менö пыд ой.

Лёк чельчакöс мöс кошшан,

Арся пора лён керан!..

Тöдсаси да тöдсаси,

Да бöбаси тай, бöбаси!

А кытчö ме воштiся,

Кытчö юрöс тöрöта?..

Öштi ассим нывся дон.

Чожа лоас, натьтö, зон».

 

 

ÖНI

 

Якаика-балягут

Чикнялыштны öддьöн лют.

Вылас сылöн сарапан,

Сера-кутшша виль чышьян.

Деревняöт ветлöтö,

Каджнас сякö бергöтлö.

Сылöн öнi олан бур:

Нылыс содтöма кык юр.

Кыкнан юрыс понда эм

Петра зонсянь алимен.

Зато Петра оз серав,

Сьöлöм гажöн оз гажав.

Сылö чöскыт он не он:

Дума вылас пыр кык зон.

Сiйö айыс пыр видö,

Мамыс сёйöмöн сёйö.

«Парасёк тэ, сера бок,

Сердешнöй менам дружок,

Куим год тай радейтiн,

Кык зон киам пуксьöтiн.

Лёк чельчакöс ни чельчак,

Сюйыштiс менö лешак

Тэкöт ойбыт котрасьны,

Карта бöрын кынтiсьны.

Кöбы эг ме тэнö тод,

Алименнас бы эг пöд.

Думайтi эд ачым пыр,

Мыся, оз ов бурыс дыр.

Бытьтö тöдöма сьöлöм..

Лоö мынтны öнi сьöм.