Кароль Лесавік Альховы цар
Гётэ
Малое дзіця на кані везучы? То бацька з сынам малым у сядле:
То бацька ратуе сына свайго: Ён хлопчыка моцна абняў свайго –
І цешыць, і лашчыць, і туліць яго. Прытульвае шчыльна і лашчыць яго.
Кому он должен был – давай считать:
Жене-пройдохе. Дочери-малютке.
Гутьерресу, умеющему ждать.
Дзе ціша і спакой, Грустно за селом,
Стары катрынку круціць И рукой озябшей
Азяблаю рукой. Он вертит с трудом,
У час вячэрні, шэра-ружаваты;
І на крылах, цішэй ад вецярка,
Ў паветры мяккім, пекным паплыла ты
Пайду сцяжынай, дзе калоссем коле поле,
Нагамі босымі адчую халадок
І галаву сваю амыць вятрам дазволю.
The moon a web of silence weaves
In the still garden where a child
Gathers the simple salad leaves.